Afstandsmoeders

Er is de afgelopen jaren veel aandacht geweest bij de publieke omroepen voor afstandsmoeders. De rechtszaak die Trudy Scheele-Gertsen voerde tegen de Nederlandse staat werd breed uitgemeten. Zij was zelfs meerderjarig en had een baan als verpleegkundige werd toch gedwongen om haar zoon af te staan want ongetrouwd. Recentelijk werd nog het boek van de journaliste Christel Don Afstandsmoeders, over vrouwen die gedwongen hun kind afstonden 1956-1984 besproken. Zij interviewde een tiental vrouwen en hun ervaringen met het doen van afstand. Ik werd onlangs benaderd door Carine Dargelo die bezig is voor de commerciële omroep om een programma te maken voor vrouwen die de zoektocht naar hun kind nog niet hebben aangevangen. En de tijd dringt want de vrouwen worden steeds ouder. Carine is zelf afgestaan en is de Facebook groep Verledeninzicht begonnen. Voor het te maken tv-programma is er al de website 3ctv.nl 3CTV: een nieuwe naam voor de samenwerking tussen twee productiehuizen die hun sporen in de televisie ruimschoots hebben verdiend: Nu zij de handen ineen hebben geslagen vertellen ze als 3CTV graag mooie, inhoudelijke, vrolijke, spannende verhalen op televisie en online die mensen bewegen, aan het denken zetten, informeren en amuseren.

Op 3ctv portretten/verhalen van afstandsmoeders (waaronder ik zelf) zijn te beluisteren. Ik kreeg van Carine ook wat interessante boekentips die ik meteen ben gaan opzoeken in de bibliotheek. Het boek van A.M. Homes, De dochter van de minnares (al gelezen, geweldig boek) en Carine Hutsebaut, Kleine zondaars, grote schijnheiligen, kerk en kinderhandel (moet ik nog even op wachten).

Toen ik 5 dagen in quarantaine moest ben ik door honderden brieven/mails gegaan van vrouwen die mij schreven naar aanleiding van mijn eigen boek Tijd van onschuld (2008). Ik heb geprobeerd verschillende mensen die nog naar hun biologische ouders zoeken proberen te bereiken maar de mailadressen klopten niet meer, of de zoektocht was al achter de rug. Bij Facebook kwam ik er achter hoe veel mensen dezelfde naam hebben. Ook hier geen resultaat. Wel jammer, maar ik ga nog even door. Er is ook contact met het FIOM en Wille van Sebille, die de Stichting Nederlandse afstandsmoeders oprichtte en zich al twintig jaar inzet voor deze groep, in 1991 met het boek Opgestaan is plaats vergaan. Mijn uitgever zei het destijds al, dat boek van jou wordt geen bestseller maar een timeseller, en dat is eigenlijk hetzelfde. Mijn boek is uit 2008 en wordt nog steeds veel gelezen, vooral als e-book.

Voor de rest houd ik ook altijd tijd over om te lezen. Ik ben van de week begonnen in The second sleep van Robert Harris. Weer een echte thriller, een dystopische roman, waarin onze cultuur is vergaan en mensen 1000 jaar later restanten vinden van onze cultuur en moeten uitvinden hoe die cultuur in elkaar heeft gezeten. Heerlijk met cliffhangers.