Digitale stad

Vandaag voor het eerst Koningsdag gevierd in Alkmaar in plaats van Amsterdam. Dat viel niet tegen. Alkmaar werd vorig jaar al uitgeroepen tot de leukste stad om Koningsdag te vieren. Na een intensieve dag met vrienden en wandelingen door stad, tijd voor de  Groene Amsterdammer. Vooral het artikel van Jan Postma over Facebook had mijn interesse. Op 25 mei wordt in Europa de Algemene verordening gegevensbescherming van kracht. Europa loopt voor op Amerika waarin Facebook nog steeds te veel macht krijgt als het gaat om regulering. Want regulering, dat willen ze ook in Amerika.

Instituten als Waag Society (Amsterdam) houden zich bezig met de vraag aan welke principes het ontwerp van een nieuwe sociaal netwerk moet voldoen. Die naam ken ik nog van de Bibliofoontijd (telefonische inlichtingendienst van de bibliotheken). We kregen in 1994 op 15 janauari als eerste organisatie in Alkmaar toegang tot de zogenaamde Digitale stad van Waag Society.  Digitale Stad was vlak daarvoor in 1993 opgericht als eerste sociale platform in Europa, door Marleen Stikker. God, wat heb ik uren aan de telefoon gezeten (want je moest in die tijd nog inbellen) omdat het succes zo groot was, dat er files ontstonden.  Meestal ging ik dan gewoon door met het lezen van kranten of vragen opzoeken in gedrukte bronnen.

Op een informatieavond waar in De Groene verslag van wordt gedaan, wordt gesproken over ActivityPub, een gedecentraliseerd protocol waarvan men hoopt dat het het ouder internet in ere kan herstellen, ‘zonder de muren die nu overal zijn opgetrokken’. Marleen Stikker heeft ook Waag opgericht. Zij hebben Decode ontworpen, een Europees programma dat de basis wil leggen voor een internet waar mensen controle hebben over hun eigen data. Als grootste probleem voor hun ontwerpprincipes ziet Stikker de kloof die er is tussen mensen die vertrouwds zijn met de techniek en de mensen die dat niet zijn. Gebruikersvriendelijkheid zal een eerste vereiste zijn. Ik zie mezelf als ergens halverwege die kloof. Ik kan er goed mee werken, maar technisch hapert er wel eens wat.

Stikker ziet als grootste gevaren van internet tech-bedrijven, de centralisatie van data, filterbubbels, algoritmes (heb ik over geschreven in verband met collectievorming door computers in het vakblad Bibliotheekblad) en nudging (heb ik ook over geschreven in verband met overstap naar retail-principes in bibliotheken). De wetenschap moeten zorgen dat onderzoek en ontwikkeling in de commons blijven, buiten het bereik van venture capital, vindt Stikker. Het besef begint te dagen dat internet en sociale netwerken niet behoren tot het private domein. Op een sociaal netwerk zijn en individu en leden van een gemeenschap.

ttps://www.bibliotheekblad.nl/nieuws/nieuwsarchief/bericht/1000005647 (over nudging)

https://www.bibliotheekblad.nl/nieuws/nieuwsarchief/bericht/1000004445 (over algoritmen)