19 oktober plaatste ik mijn laatste blog en vandaag is het 17 november. In die maand zijn er twee mensen die me dierbaar waren overleden, ben ik een week op vakantie geweest, heb ik voor het eerst mijn verjaardag weer eens wat uitgebreider gevierd en heb ik ondanks alles toch ook nog wel wat gelezen. De boekenclub is door omstandigheden niet doorgegaan, dus het boek van Anjet Daanje is doorgeschoven naar januari. We lezen er in die tijd nog wel een boek naast, dat van Orhan Pamuk, De nachten van de pest.
De nachten van de pest vindt plaats op het eiland Minger, in de 29ste provincie van het Ottomaanse Rijk, tijdens de derde pestepidemie in 1901. De moslims en christenen op het eiland beschuldigen elkaar van de uitbraak van de ziekte. Wanneer sultan Abdülhamit samen met Engeland en Frankrijk besluit het eiland te isoleren om verdere verspreiding te voorkomen, staan de eilandbewoners er alleen voor. Wel stuurt de sultan zijn geliefde gezondheidsinspecteur Bonkowski Pasha om meer te weten te komen over de epidemie. Wanneer korte tijd later Pasha’s dode lichaam wordt gevonden, is het onduidelijk of het een willekeurige moord betreft, of dat deze daad onderdeel is van een groter plan. De sultan vraagt zijn nichtje en haar echtgenoot, de jonge, veelbelovende dokter Nuri, om naar het eiland te gaan om dit uit te zoeken.
In De nachten van de pest beschrijft Orhan Pamuk niet alleen hoe de epidemie en quarantaine de levens van de eilandbewoners verstoren, maar hij schrijft ook op onnavolgbare wijze over nationalisme en romantiek en over de eeuwige tegenstellingen tussen het Oosten en het Westen.
Ik krijg niet graag boeken voor mijn verjaardag maar dit keer kreeg ik er een waar ik erg blij mee was namelijk de biografie over Alexander von Humboldt, De uitvinder van de natuur, het avontuurlijke leven van Alexander von Humboldt van Andrea Wulf. En zo liggen er weer twee dikken pillen op me te wachten.
Andrea Wulf beschrijft in ‘De uitvinder van de natuur’ de gedurfde expedities van de moedige ontdekkingsreiziger en bekendste wetenschapper van zijn tijd, Alexander von Humboldt, en geeft op toegankelijke wijze inzicht in zijn baanbrekende onderzoek naar de vorming van het landschap op verschillende continenten. Alexander von Humboldt (1769-1859) had een grote honger naar avontuur en ontdekkingen, hij beklom de hoogste vulkaan ter wereld, reisde door Siberië, waar de bevolking aan miltvuur leed, en deed onderzoek in de meest afgelegen gebieden. Met zijn ideeën was hij zijn tijd ver vooruit. Humboldt wist toen al dat menselijk ingrijpen effect heeft op het klimaat. Zijn gedachten werden aangescherpt door zijn vriendschappelijke relaties met Goethe en Jefferson, en vormden een inspiratiebron voor grootheden uit diverse disciplines, onder wie Darwin, Bolívar, Wordsworth en Thoreau.
Voor de rest ben ik voor het eerst in een vakantie begonnen in een boek dat op mijn laptop staat. Ik moet er aan wennen maar zie er toch de voordelen van in. Ik ben nu halverwege het boek over de familie Wittgenstein van Alexander Waugh. De Wittgensteins, geschiedenis van een excentrieke familie.
Karl Wittgenstein maakte fortuin in de ijzer- en staalindustrie en werd een van de rijkste mensen van Europa; in Wenen bezat hij een aantal paleizen. Componisten als Brahms, Mahler en Strauss kwamen er over de vloer. Zo er al een bindende factor binnen het gezin Wittgenstein was, dan was het de muziek. Als vader oefende Karl Wittgenstein een tirannieke invloed uit op zijn acht kinderen. Drie van zijn zonen pleegden zelfmoord. De vierde, Paul, werd een wereldberoemd pianist (hij verloor zijn rechterhand in de Eerste Wereldoorlog, en Strauss, Prokofjev, Ravel en Britten schreven voor hem stukken voor de linkerhand). Ludwig, de jongste zoon, werd een van de grootste filosofen van de twintigste eeuw. Bij nagenoeg alle gezinsleden grensde genialiteit aan waanzin. Het gezin werd ten slotte uiteengereten door onenigheid, geld, krankzinnigheid en twee wereldoorlogen.
Ik heb ook nog een extra abonnement op HBOMAX om interessante series te zien (in de vakantie zag ik de fantastische serie Chernobyl en ook de serie In treatment is het bekijken waard). En dan baal ik er van dat ik de nieuwe serie Shantaram van Apple tv niet kan zien. Ik heb lang geleden het boek van Gregory David Roberts gelezen en was weggeblazen. Wat een verhaal, ik snap dat ze het ooit wilden verfilmen.
Lin ontsnapt uit een Australische gevangenis en reist met een vals paspoort naar India. Hij dompelt zich onder in de kleurrijke chaos van Bombay, waar hij de trouwe gids Prabaker ontmoet en bevriend raakt met de maffiabaas Khader Khan en de ongrijpbare Karla. Onder de indruk van de armoede in de krottenwijken en gesteund door zijn nieuwe vrienden besluit Lin zijn beperkte EHBO-training aan te wenden om een kliniek te beginnen. Terwijl een niet aflatende stroom verstotelingen bij hem aanklopt, bouwt hij een nieuw leven op. Maar pas als Lin de innerlijke rust voelt om kritisch te kijken naar zijn eigen daden, komt de liefde waarnaar hij zo verlangt binnen handbereik.
Shantaram is een onweerstaanbare epische roman met een indrukwekkende levensboodschap, dat voor een groot deel gebaseerd is op het leven van de auteur.
Gregory David Roberts (Melbourne, 1952) werd na het plegen van een serie roofovervallen in Australië veroordeeld tot negentien jaar gevangenisstraf. Na zijn ontsnapping werd hij de meest gezochte man van Australië en begon hij een lange reis over verschillende continenten. Roberts woonde tien jaar in de sloppenwijken van Bombay, vervalste documenten, smokkelde wapens naar Afghanistan en werkte voor de maffia. Toen werd hij alsnog opgepakt. Nadat hij zijn straf uitgezeten had, schreef hij Shantaram.