In de laatste klas van de middelbare school maakte ik een werkstuk over de krant voor het vak maatschappijleer. Hierin vergeleek ik een aantal kranten, Volkskrant, NRC, De Waarheid, de Telegraaf, Trouw, en ik ben er vast nog eentje vergeten. Mijn broer, die striptekenaar was maakte toen op mijn verzoek een hele leuke tekening waarin een man de kachel aanmaakte met een Telegraaf. Nou, dan weet je wel wat ik destijds van deze krant vond. Volgens mij was ik toen nog niet zo’n fanatieke krantenlezer, maar zal ik wel de mening van mijn vader die de (katholieke) Volkskrant las hebben overgenomen. Van mijn jaren in de bibliotheek herinner ik me vooral het enorm grote jubileum boek 100 jaar Telegraaf; 1893-1993 dat ik een keer aanschafte. Want dat was toen al zo, bij de Telegraaf was alles groot.

Toen ik een paar maanden geleden werd benaderd door de Telegraaf om een dubbelinterview te doen met mijn dochter over het afstand doen liet ik dat afhangen van mijn dochter. Als zij niet wilde zou ik er niet op in gaan. Uiteindelijk beantwoordde zij per mail een aantal vragen en kwam er bij mij een journaliste langs en een fotograaf. Een paar vrienden waren verbaasd dat ik (wij) er toch op in waren gegaan, want de Telegraaf. Maar ik doe dit alleen maar om de schaamte en schande waar nog veel afstandsmoeders mee worstelen beter bespreekbaar te maken. En het is toch zo dat de Telegraaf nog steeds de grootste krant is van Nederland. Toen ik gisteren de Telegraaf ging halen schrok ik toch een beetje van de omvang van het artikel (2 pagina’s ) en de vette koppen boven het artikel. Maar voor de rest was ik wel tevreden over het artikel. Twee jaar geleden werd ik uitgenodigd voor een bijeenkomst van groep afstandsmoeders die de staat wilde aanklagen omdat ze gedwongen afstand moesten doen. En dat kan ik begrijpen als je volwassen was en prima in staat om je kind op te voeden (de bijstand bestond toen net). Verder lag er ook nog een verzoek van de redactie van Coen Verbraak om mee te doen met zijn nieuwste serie, In de familie, maar dat is een brug te ver. ik ben wel heel benieuwd of er nog spin-off komt van dit artikel, maar dat wacht ik gewoon af. Voor volgende maand heb ik ondanks Corona een lezing in Dirkshorn die ik een jaar geleden al had afgesproken.

Verder ben ik met mijn zoon deze week weer een fijne serie op Netflix begonnen op aanraden van Ilja Leonard Pfeijffer in Zomergasten; The Messiah, een heel interessant thema. Een messias die opstaat in het Midden-Oosten om wereldvrede te brengen via een spirituele beweging die hij op gang brengt, leuk na 7 delen Homeland, weer met een hoofdrol voor de CIA.