Elisabeth Gilbert

De verrassing van afgelopen week op leesgebied was Elisabeth Gilbert. Ik kende haar natuurlijk van haar bestseller Eet, bid, bemin (Hmm) en de verfilming daarvan met Julia Roberts (brrr). Twee keer werd ik afgelopen gewezen op andere boeken van haar die veel beter werden gevonden en wel Stad van meisjes en Het hart van alle dingen. Het laatste boek is een goed gedocumenteerde historische romans over botanie die zich afspeelt in de 19e eeuw. Dat klinkt heel saai, maar ik heb in geen tijden zo’n heerlijk boek gelezen. Hoofdpersoon is Alma, de intelligente dochter van een naar Amerika uitgeweken tuinderszoon, die rijkdom vergaarde door de verkoop van medicinale producten. Alma zelf wordt een specialist in mossen. Ik ben net begonnen, maar kan niet wachten om verder te lezen. Er zijn heel veel referenties naar Nederland. Het dienstmeisje is een Hollandse, en de vader doet, na een bezoek aan Amsterdam, veel zaken met handelslui van de VOC. Ik ga zeker ook dat nieuwste boek van haar lezen, over een vrijgevochten meisje in de jaren 40 in new York. Daar schijnt Gilbert ook behoorlijk wat research voor te hebben gedaan. De afgelopen week ben ik ook met een nieuwe interessante serie op Netflix begonnen. The family.










Deze 5-delige documentaire over de invloed van een kleine groep fundamentalistische christenen op niet alleen het Witte huis maar ook op andere machtige leiders elders in de wereld had mijn aandacht getrokken, maar na twee afleveringen weet ik nog steeds niet waar het naar toe gaat. De serie is gebaseerd op de boeken van Jeff Sharlet, die als jonge man infiltreerde in de groep en daar later uit trad.