Ik kon het toch niet laten afgelopen week na de release van Jeffrey Epstein: Filthy rich afgelopen donderdag op Netflix. Ik begon er aan en kon natuurlijk niet meer stoppen. Vandaag stond er in de Volkskrant een recensie. Ik vond het ook oppervlakkig, te veel slachtoffers aan het woord en te weinig over de onderliggende structuur hoe het zo ver had kunnen komen. Al de machtige mensen om hem heen die waarschijnlijk schuldig zijn en er mee weg komen. Ik denk (en hoop) dat hier mee niet het laatste is gezegd over deze zaak. Denk aan prins Andrew van Engeland. Gelukkig zijn er altijd een paar dappere mensen die doorzetten en proberen voor de slachtoffers op te komen. De metoo beweging heeft een grote rol gespeeld en de uiteindelijke val van Epstein. Ik kreeg ook het idee dat deze documentaire is bedoel om Trump, de buurman van Epstein en regelmatig te zien in de documentaire, te beschadigen en de verkiezingen van november te beïnvloeden. De serie is trouwens gebaseerd op het boek van James Patterson, Filthy Rich uit 2017.

Ik moest tijdens het kijken regelmatig denken aan het boek van Nino Haratischwili, De kat en de generaal, dat ik tegelijkertijd aan het lezen was. Een interessant boek met boeiende thema’s. In dit boek, waarin de moord en verkrachting van een Tjetsjeens meisje door machtige Russische militairen, op het geweten van een omstander die niets deed, blijft drukken. Mensen met een geweten blijven geloven in het schuldgevoel van anderen, terwijl dat lang niet altijd het geval is. De generaal in het verhaal besluit na het incident net zo hard te worden als zijn omgeving en zijn geweten uit te schakelen. Hij weet dat hij het onderspit zal delven tegen nog machtiger mensen. Maar hij heeft niet gerekend op zijn jonge geliefde dochter die hem confronteert met zijn daden. Maar je komt er achter dat niet iedereen zich zijn daden uit het verleden blijft herinneren, maar het juist rechtvaardigen. Ik heb het boek uit en ben benieuwd hoe de generaal zijn verlossing (zijn dochter pleegde zelfmoord) zal weten te vinden.

Vandaag ga ik ook een nieuwe boek ophalen uit de bibliotheek, Herman Tjeenk Willink, Groter denken, kleiner doen. Ik zag Tjeenk Willink (voorzitter van de Eerste kamer en oud-vicepresident van de Raad van State) de afgelopen zondag in Buitenhof en was zo geboeid door zijn woorden. Ik had hem al eens eerder gezien op televisie om te pleiten voor een ander bestel, waarin de overheid moet stoppen als een bedrijf te opereren, maar veel meer op moet komen voor een sterke democratische rechtsstaat. Ik had na een paar dikke fictieboeken wel weer eens zin in een goed fictieboek. Vooral in deze corona-tijd zie je dat allerlei grondrechten worden ingeperkt. Je ziet het bijvoorbeeld aan de heftige discussies rondom Femke Halsema en de toegestane demonstratie op de dam. Stond zij in haar recht of moet het andere recht op bescherming van de gezondheid voor gaan. Volgens advocaat Geert-Jan Knoops was het tweede aan de orde.