• Hallo, en welkom op mijn website

    Hallo, en welkom op mijn website

    Ik geef hier boekentips, deel zinvolle informatie met mede pensionado's en je kunt meer lezen over mijn boek "Tijd van Onschuld"

    Meer informatie

Het is bij mij weer de tijd van de verjaardagen. Ik geef graag een boek. Ik kocht voor een vriend die zestig wordt, naar aanleiding van een stukje dat ik vorige week las, het boek van Max Tegmark, Life 3.0; mens zijn in het tijdperk van kunstmatige intelligentie.  Dat boek wil ik zelf ook graag lezen. Omdat ik nogal wat mensen om me heen heb die niets van al die technologische vernieuwingen moeten hebben, heb ik me voorgenomen om me wel op de hoogte te houden.

Als je antwoorden wilt op de vragen; doen intelligente systemen wel wat we willen, moeten we bang zijn voor autonome wapens, gaan machines ons vervangen, dan moet je dit boek lezen. Stephen Hawking en Elon Musk prijzen het aan, dus het zal wel goed zijn. Als die vriend het de moeite waard vindt, koop ik het zelf ook. Wachten op de bibliotheek (kopen ze het wel?) duurt me dan te lang.

Bij de aanbevelingen van bol.com stonden bij dit boek trouwens ook nog Yuval Noah Harari Homo Deus en Cathy O’Neill Weapens of math destruction. Beide boeken hebben ik in eerdere blogs op de website van bibliotheek Kennemerwaard al eens besproken.

Op mijn verlanglijstje staan nog de boeken van Mary Aiken, The cyber-effect; a pioneering cyberpsychologist explains how human behaviour changes online (2017),  en Laurence Scott, The four-dimensional human, ways of being in the digital world (2016).  Ik wacht nog even op de vertalingen.

Read more

Zaterdag las ik in de Edmund (Volkskrant) een mooi artikel over Tech-a-porter, over kleding die steeds slimmer wordt. Vooral de kleding van wetenschapper Pekka Tuomaala uit Finland van het Smart Clothing 2.0 project, die kleding maakt met een elektronische laag die het lichaam koelt of verwarmt, sprak me erg aan. Hoe ouder, hoe kouder, zei mijn vader altijd en het klopt.

Ik hoor namelijk nooit van mensen die hun kleding op temperatuur weghangen. Wel is er vaak een zomer- en winterkast en wordt die twee keer per jaar verwisseld, maar dat was voor mij nooit genoeg. Net alsof het voorjaar niet koud kan zijn en de winter geen zachte dagen kent.

Ik ben in mijn kast voortdurend aan het wisselen naargelang de temperaturen wisselen. Af en toe behoorlijk lastig, maar als absolute behaaglijkheid prioriteit heeft kun je niet anders. De juiste temperatuur is belangrijk voor je gezondheid zegt Tuomaala en daar ben ik het hartgrondig mee eens. De kleding wordt volgend jaar op de markt gebracht en ik ben absoluut van plan om eens te kijken of het betaalbaar is. Ik werk tegenwoordig vaak in een te koude omgeving en ben vaak helemaal stijf na een tijdje, heel onaangenaam.

Read more

Je kan af en toe wel huilen als je dit boek (vertaald als Tussen de wereld en mij) leest, zo schrijnend is het. Ta-Nehisi beschrijft de geschiedenis van de angst die zwarte mensen hebben voor hun lichaam. De lijfelijke dreiging tegen zwarten die steeds andere vormen aanneemt, van slavernij vroeger tot buitensporige politiegeweld tegenwoordig. Iedereen die zich mengt in het racisme debat zou eerst dit boek moeten lezen.

Het boek is een lange brief aan zijn puberzoon. Er is wat vooruitgang geboekt, maar die angst van eeuwen kan je niet zomaar uitwissen. Coates had het geluk dat hij grootouders en ouders had die zich door middel van studie wisten te verheffen boven hun lot.Voor hem betekende dat net als voor hun vrijheid: kennis, het recht zelf te bepalen wat je wilde weten en daar achter aan te gaan (“ik was geschikt voor de bibliotheek, niet voor de school”). De bibliotheek was voor hem de redding, open, oneindig vrij. Langzaam ontdekte hij zichzelf en zijn geschiedenis. Door kennis kan hij zich verheffen boven zijn slachtofferrol. Dat lees ik graag bibliothecaris, daar zijn we altijd voor geweest.

Een andere ontroerende passage beschrijft zijn eerste bezoek buiten Amerika, aan Parijs. Voor het eerst zit hij in een openbaar park: “het deed me denken aan New York, maar zonder inferieure, altijd aanwezige angst. De mensen droegen geen wapens, althans geen die ik herkende….ik voelde mezelf voorbij elk natuurrecht…nu pas voelde ik het ware gewicht van mijn generationele boeien”. Hij wordt aangesproken door iemand die zijn Engels op hem wil oefenen en kan zich niet losmaken van zijn instinct om bij elke stap achter zijn rug te kijken. “Bij het weggaan zorgde ik dat hij als eerste naar buiten ging”. Ta-Nehisi woont nu tijdelijk in Parijs, waarschijnlijk omdat hij zijn angstige ogen die gevormd zijn in Baltimore, niet wil doorgeven aan zijn zoon.

Donderdag lees ik in de Groene Amsterdammer een artikel over jongeren (zwart en wit) in een plaats in Zuid-Afrika die het verschrikkelijke racistische verleden beu zijn en samen met een schone lei willen beginnen.
Vrijdag lees ik in De Gids no. 180 een artikel van Dirk van Weelden, die het werk van James Baldwin aan het herlezen is doordat hij Coates had gelezen. Baldwin was de eerste die het gevoel beschreef van zwarte mensen tegenover witte mensen.
Zaterdag begint de boekenbijlage van Dr. Edmund van 16 december met drie boeken over de opkomst van alt-right in Amerika.

Het gewelddadige koloniale verleden van het Westen houdt heel veel mensen bezig.

Read more

Deze week werk ik drie maanden bij de boekenafdeling van de kringloopwinkel Kook (katholieke ontwikkelingsorganisatie organisatie Kooimeer). Vijf jaar geleden schreef ik al eens een blog over het succes van de kringloop boekenafdelingen.Elke week sorteer ik twee keer vijf tot vijftien dozen met giften en ik voel me als een kind in een snoepwinkel.Tot mijn verbazing krijgen we regelmatig zeer recente boeken deze week had ik bijvoorbeeld Astrid Holleeder’s Judas maar ook het verzameld werk van Marx, Engels en Lenin! Ik krijg niet alleen het werk van verzamelaars, er komen ook veel verzamelaars die alles willen hebben van een bepaalde schrijver. Vorige week zaterdag, 2 december, hebben we tussen 10 en 3 uur bijna 700 euro omgezet, een absoluut record van de afgelopen jaren. het Agnes-effect, zei mijn collega. Dat betekent, goed sorteren, goed prijzen en weten wat er in de kasten staat. Maar er is het afgelopen jaar veel aandacht geweest voor het succes van de kringloopwinkels, het hoge niveau van het aanbod en het verbeterde imago. Het idee dat het alleen voor armoedzaaiers is, is totaal achterhaald. Wat opvalt is ook het grote aantal studenten, ouders die kinderboeken komen kopen, maar ook mensen die heel erg van snuffelen houden en wekelijks komen om te kijken wat er aan nieuwe boeken is binnen gekomen. Niets retail met display’s zoals tegenwoordig in de bibliotheek, gewoon lekker langs volle kasten.

Na 42 jaar bibliotheekervaring had ik na drie maanden al een behoorlijk idee wat er stond (30.000 banden) en kon ik veel mensen persoonlijk helpen. Er is een redelijk indelingsschema, gebaseerd op het oude SISO-systeem, maar ik heb de afgelopen maanden wat verbeteringen doorgevoerd die heel goed werken. Bijvoorbeeld spiritualiteit en levenskunst weggehaald bij de esoterie, waargebeurde verhalen weggehaald bij de romans, de jeugdboeken beter ingedeeld. Ik kreeg veel leuke reacties van mensen die me hadden gemist in de bibliotheek. Dat was trouwens mijn overheersende gevoel de afgelopen maanden; alsof ik weer in een ouderwetse bibliotheek werkte. De afgelopen vijf jaar hield ik me in de bibliotheek de helft van de tijd bezig met computerproblemen. Niet echt iets waar je altijd zin in hebt en waar je voor bent opgeleid. Nu geef ik weer veel advies aan mensen die een roman zoeken, zorg ik dat de vele grote boeken met afbeeldingen in de kast staan voor kunstenaars die inspiratie zoeken (een grote groep), Omdat er geen computer is met het bestand van wat je in huis hebt (behalve om op te zoeken wat een boek tweedehands kost) moet dus alles uit het hoofd. Een goede oefening om de geest scherp te houden. Het was ook wel zonde om al die opgebouwde kennis weg te gooien. Ik weet niet hoe lang ik hier nog mee door ga, maar ik heb alle vrijheid, kan komen en gaan wanneer ik wil en daar voel ik me heel lekker bij. Misschien zit ik hier dus nog jaren. Ze zijn maar twee keer in de week open van 10 tot 3 uur en de eerste zaterdag van de maand, lekker overzichtelijk dus.

Deze week (24 december) begint op de VPRO een televisieserie Het succes van de kringloopwinkel.

 

Read more

Een van de eerste dingen die pensionado’s schijnen te doen is het opruimen van hun huis en het nakijken van hun financiën. Met het eerste ben ik klaar, met het tweede ben ik bezig en val ik van de ene in de andere verbazing. Wat bleek bijvoorbeeld; ik heb twee uitvaartverzekeringen afgesloten. Hoe dat mogelijk is met mijn inkomsten is me een raadsel, maar het zal wel te maken hebben gehad met een te druk leven. Omdat Univé toevallig contact met mij had opgenomen over mijn algemene verzekeringspakket (veel te duur) vroeg ik bij hun wat het standaard bedrag was voor een uitvaartverzekering. Dat was 7000 euro volgens Univé. Omdat ik voor ruim 8000 verzekerd was had ik geen haast met het meteen opzeggen van een van de twee verzekeringen. Gisteren las ik de column van Ionica Smeets over het boek Laat je niet kisten door de commercie-Een mooie uitvaart voor elk budget van de onvolprezen Marieke Henselmans. Daar wordt namelijk een lager bedrag genoemd en wel 6000 euro (mensen schatten de gemiddelde uitvaartkosten 1500 euro te laag in!). Omdat uitvaartverzekeraars ook uitvaarten verzorgen geven ze te hoge bedragen op. Dat boek van Henselmans heb ik maar meteen besteld bij de bibliotheek en ik ga ook maar eens de uitvaartberekenaar van het NIBUD bekijken die genoemd wordt in het artikel van Smeets. Daar heb ik namelijk nu veel meer tijd voor sinds ik niet meer werk.

Businessman holding a paper with drawed question marks on it in front of his head

En… ik ben ook ingegaan op het aanbod van Univé voor een algemeen verzekeringspakket voor maar 40 euro, terwijl ik 62 betaalde. Dat komt omdat er in mijn verzekering meer mensen aan moeten verdienen volgens Univé Ik werkte inderdaad met een tussenpersoon, dom, dom dom. Al met al heb ik dus door een paar middagen besteden aan de administratie al 50 euro per maand bespaard.

Afgelopen week kwam ik erachter dat mijn vader in 1956 voor alle kinderen een uitvaartverzekering had afgesloten voor 3,50 per jaar. Als ik kom te overlijden krijgen mijn kinderen 350 euro uitgekeerd. Afkopen was geen mogelijkheid, jammer. ik zal mijn kinderen ook maar eens inlichten dat ik uitvaartverzekeringen voor hun heb afgesloten.

Read more

Onze boekenclub bestaat dit jaar 25 jaar. Ik zal tweemaandelijks verslag doen van de boekenclub avonden. De club bestaat uit vier mannen (Cor, Bram, Haije en Gjalt) en drie vrouwen (Leida, Tineke en Agnes). We hebben wat wisselingen gehad, maar de laatste vijftien jaar is de groep behoorlijk homogeen. We hebben een vast schema; allereerst een nieuwe datum (eens in de twee maanden), daarna het te lezen boek (voor februari Hillary Mantel’s drieluik over de Franse revolutie: Een veiliger Oord), daarna de meningen over het gelezen boek ( deze keer Nina Haratischwili’s Het achtste leven (voor Brida), daarna de boeken die iedereen buiten het verplichte boek om heeft gelezen en daarna volgt een rondje persoonlijke leven (van huwelijksperikelen tot vakanties, van familiedrama’s tot arbeidsperikelen. Dat laatste onderwerp is trouwens aan het verdwijnen want we zijn bijna allemaal met pensioen, ik net, Gjalt bijna en Tineke over een paar jaar.

Over het boek van Haratischwili waren de meningen verdeeld, de helft had er van genoten,door de verweving van de geschiedenis van Georgië met Rusland aan de hand van een familie, de helft had zich geërgerd aan de stijl en de vreemde wendingen van het boek.

Vooral het onderdeel zelf gelezen boeken is voor mij, en misschien ook voor anderen een bron van inspiratie. Hierbij de titels die voorbij kwamen:
De officier van Robert Harris (over de Dreyfus affaire, meesterlijk),De fundamenten van ons leven van Wallace Stegner (eventueel voor een volgende keer door de hele groep, zo goed was dat boek over de mijnbouw in Californië in de 19e eeuw volgens Gjalt), Van bacterie naar Bach en terug van Daniel C. Dennet, volgens Cor te moeilijk voor de leek (de vrouwen dus), maar een must voor iedereen die AI en deep-learning wil begrijpen, Jane Gardam, Een trouwe vrouw (tweede deel over de Raj wezen), Spinoza en de vreugde van het inzicht van Kees Schuyt (die ga ik misschien kopen met mijn net gekregen boekenbon vanwege hele goede recensie “boek kan jaren mee”), en als laatste Leonardo da Vinci van Walter Isaacson.

Read more